ଦୟାକର ଜଗନ୍ନାଥ

ପ୍ରାଣର ଦେବତା ପ୍ରଭୁଜଗନ୍ନାଥ

ଅଭିମାନେ ତୁମେରୁଷି

ଜଗତ ଉପରେ ନୀରବ ଘାତକ

ପଠାଇଛ ରାଗେଆସି ।

ଏଇବୋଧେ ତୁମ କଳକୀଅବତାର

ମ୍ଲେଛର ସଂହାର ପାଇଁ

ଅଦୃଶ୍ଯରେ ବାରହାତ ଖଣ୍ତାଧରି

ମହାମାରୀକୁ ପଠାଇ ।

ମନରେ କୋକୁଆଭୟ ସୃଷ୍ଟିକରି

ଆଶଙ୍କାରେ ଦିନରାତି

ଦୂରେଇ ରଖିଛ ସଙ୍ଗରୋଧ କରି

ବିଶ୍ବେ ତାଲାବନ୍ଦ ନୀତି ।

ସାରାବିଶ୍ବେ ଶୁଭେ ବ୍ଯାକୁଳତାସ୍ବର

ସଂକ୍ରମିତ ଶକ୍ତିଦେଖି

ଅଦୃଶ୍ଯଭୂତାଣୁ ଭୈରବ ଆତଙ୍କେ

ଅଚିହ୍ନା ବ୍ଯାଧି ପରଖି ।

ଛୋଟଭୂତାଣୁଟି ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ

କରାଳ ରୂପକୁ ଧରି

ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇ ଗ୍ରାସିଯାଉଅଛି

ରକ୍ଷାକର ଚକ୍ରଧାରୀ ।

ଚକାଚକା ଆଖି ପଲକ ପଡୁନି

ଦେଖୁଛ ମନ୍ଦିରେ ବସି

ସୃଷ୍ଟିଟି ତୁମର ହୁଏ ନାରଖାର

ଦେଖିଯାଅ ଥରେ ଆସି ।

ଶାନ୍ତିକୁ ପଠାଇ ଅଶାନ୍ତି ଦୂରାଅ

ତୁମେ ତ ଜଗତନାଥ

ତୁମେ ଥାଉଥାଉ ହେବୁନି ଅନାଥ

ଦୟାକର ଜଗନ୍ନାଥ ।