ଭକ୍ତି ପୁଷ୍ପ

ଅମାନିଆଁ ମନ ମୋର

ଖୋଜୁଛି କାହ୍ନୁ ପୟର

ପୟର ପଖାଳି ଦେବି

ନୟନରୁ ଢାଳି ନୀର ।

ପଣତରେ ପୋଛି ଦେବି

ପାଦକୁ କମଳ ଭାବି

ସରାଗେ ସରାଗ ଦେଇ

ସଧୀରେ ଆଉଁଷି ଦେବି ।

ହୃଦ-ରକ୍ତ-ଜବା ଦେଇ

ସେ ପାଦ ପୂଜିବି ମୁହିଁ

ନଲାଗୁ ପରାସ ବୋଲି

ଚନ୍ଦନ ଦେବି ଲଗେଇ ।

ପାଦ ଧୁଆ ପାଣି ନେଇ

ପଡ଼ିବି ନିଜେ ଗାଧୋଇ

ଜନ୍ମ ଜନ୍ମ ପାପ ମୋର

ନିମିଷକେ ଯିବ ଧୋଇ ।

ବାକି ଯାହା ବଳି ଥିବ

ଚଳୁରୁ କଣ୍ଠକୁ ଯିବ

କଣ୍ଠରୁ ଉଦର ଗଲେ

କାୟା ମନ ଶୁଦ୍ଧି ହେବ ।

ଶୁଣେଇବି ଗାଇ ଗାଇ

ହୃଦୟ ବୀଣା ବଜାଇ

ବିରହ ସଂଗୀତ ଯେତେ

ଗୁମୁରେ ମୋ ମନେ ରହି ।

ଯାଇନି ଯମୁନା କୂଳ

ଯାଇନି କଦମ୍ବ ମୂଳ

ତଥାପି ଗୋପରେ ବାଜେ

ମୋ ନାମେ ନିନ୍ଦାର ଖୋଳ ।

ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା ହାତ ଧରି

ଖୋଜୁଛି ମୂରଲୀଧାରି

ବିତି ଯାଉ ଦିନ ମୋର

ତା ଛନ୍ଦା ଚରଣ ଝୁରି ।