ଭକ୍ତି ପୁଷ୍ପ

ଆସ ଗୋ ମୂରଲିଧାରୀ

ନିଶି ଗଲା ଅପସରି  

ପାହିଲା ରଜନୀ ଯେଣୁ

ବଜାଅ ଗୋ ବେଣୁ ଥିରି ।

ଚନ୍ଦ୍ରସେଣା ଛନ୍ତି ନିଦେ

ଚେତା ନଥିବ ନଣନ୍ଦେ  

ନଜାଣନ୍ତୁ ଶାଶୁ କିଛି

ଯିବି ମୃଦୁ ମୃଦୁ ପାଦେ ।

ମିଛରେ କଳସୀ ଧରି

ଗୋପ ଦାଣ୍ତ ହେଇ ପାରି  

ଯାଏ ମୁଁ ଯମୁନା କୂଳ

ଦେଖିବି ଶ୍ରୀ ବଂଶୀଧାରି ।

ଅଣ୍ଟିରେ ଆଣିଛି ଖୋସି

ମନ ଫୁଲ ମିଶା ମିଶି  

ଯତନେ ଦେବି କାହ୍ନୁରେ

କାଳେ ହେଇ ଯିବ ବାସି ।

ଉଛୁଳେ ଯମୂନା ନଈ

କାହ୍ନୁ ଙ୍କୁ ପାଖରେ ପାଇ  

କଦମ୍ବ ଫୁଲେଇ ହୁଏ

ଦୋହଲେ ମୋ ମନ କଇଁ ।

କାହିଁରେ ଲାଗେନି ମନ

କାହ୍ନୁ ମୋ ଜୀବନ ଧନ  

ତା ସାଥିରେ ଭାବ ମୋର

ଭକ୍ତ ଆଉ ଭଗବାନ ।

ଆସିବି ସହଳ ଫେରି

ପ୍ରୀତିରେ କଳସୀ ଭରି 

ସହି ଯିବି କଟୁ କଥା

ଛାତିକୁ ପଥର କରି ।

ଦେହ ଖୋଜୁ ନାହିଁ ଦେହ

କାହ୍ନୁ ପ୍ରେମେ ଖାଲି ମୋହ

ସହି ସହି ଅପବାଦ

ଶୁଖି ଯାଉ ମୋର ଲୁହ ।