ଭାରି ଅବୁଝା ତା ମନ

ମୋ ନାତୁଣୀ ଗେହ୍ଲେଇ ରାଣୀ 

     ଭାରି ଅବୁଝା ତା ମନ 

ତାକୁ ଥରୁଟେ ଦେଖିବା ପାଇଁ 

    ହୁଏ ମୁଁ ଛନ ଛନ ।

କୁନି ପିଲା ସେ କଅଁଳ ମନେ 

     ଭାବଇ କଥା କେତେ 

ଛୋଟ ବୁଦ୍ଧି ରେ ଅନେକ କାମ 

     କେତେ କରଇ ସତେ !

ସବୁ ଖେଳନା କୁଢ଼ାଇ ଦେଇ 

    ଆଗରେ ଯାଏ ବସି 

ଦୃଷ୍ଟାମୀ ପଣେ ମା କୁ ମାରେ 

     ସହେ ସେ ହସି ହସି ।

ବାଘ ବାଘୁଣୀ ଗପ ଶୁଣେ ସେ 

    ଆଖି କୁ ମେଲା କରି 

ମନେ ରଖି କହେ ଅଗରୁ ମୂଳ 

    ବିଜୁଳି ବାଣ ପରି ।

ଫୁଲଠାରୁ ଅତି କଅଁଳ ସିଏ 

    କଥା ତା ବନ୍ଧୁକ ଗୁଳି 

ସବୁବେଳେ ତାର ଗୋଟିଏ ନିଶା 

    ଚାରି ଆଡ଼େ ଯିବ ବୁଲି ।

ସତେ କି ରାଣୀ କିମିଆ କରିଛି 

    ରାଇଜ ସାରା ଲୋକ 

ମାଇଁ ର ପରା ସେ ଜୀବନଧନ 

    ଗାଲରେ ବୋଳେ ବୋକ ।

ଫୁଲରାଣୀ ପରି ତା ଖିଲି ହସ 

     ଝୁମ ଝୁମ ପାଉଁଜି  

ଘରଟା ସାରା ଡେଇଁ ଡ଼େଇଁକା 

    ଗୀତ ଗାଏ ସେ ନାଚି ।

ଟିକିପିଲା ତାର ଚେହେରା ସିନା 

     କାମରେ ନୁହେଁ ସାନ 

କୁହୁକ ପରି କରାମତିତାର 

     କରିବ କିଏ ଆନ ।

ଅରେଞ୍ଚ ପାଇଁ ଅଝଟ କରିକି 

   ବସଇ ଯେବେ ରାଣୀ 

ମାମୁଁ ତାହାର ମନ କୁ ବୁଝିକି 

    ଅରେଞ୍ଚ ଆଣେ କିଣି ।

ଗୋଟିଏ ତାକୁ ଧରେଇ ଦେଇ 

    କରିଲେ ଟିକେ ସ୍ନେହ 

ଅଟକି ଯାଏ, ମୁହଁ ରେ ତାର 

      ଛୁଟଇ ହସ ସୁଅ ।

ରାଣୀ ର ସେଇ କଅଁଳ କଣ୍ଠେ  

    ଡାକିଲେ ଆଈ ବୋଲି 

ମୋ ମନେ ଖାଲି ଚେନାକୁଚେନା 

    ପଡଇ ହସ ଝରି ।

ଟିକିଏ ଡାକି ମାଉସୀ ବୋଲିସେ  

   କରଇ ଯେବେ ଅଳି 

ମାଉସୀ କହେ ମୋକୋଟିନିଧିକୁ 

    ଆଜି ମୁଁ ପାଇଗଲି ।

ବିଦେଶେ ଥାଇ ବାବା ତାହାର 

    ଡାକିଲେ ଟୁକ ଟୁକ 

ମୋବାଇଲଧରି ବାବା କୁ ଦେଖି 

    କାନ୍ଦଇ ସୁକ ସୁକ ।

ବାବା କୁ ପୁଣି ବରାଦ କରେ ସେ 

    କେତେ ଖେଳନା ପାଇଁ 

ସାଇକେଲ ଆଉ ଜାମାଓଜୋତା 

    ଆଣିବେ ତା ପାଇଁ ।

ମାମାକୁ ତାର ହଇରାଣ କରି 

   ହସଇ କିରିକିରି 

ତା ହସ ଦେଖି ମାମା ବି ହସଇ 

    କୋଳରେ ଜାକି ଧରି।

ତାପାଇଁ ସେ କରେ ଦ୍ଵିତୀୟାଓଷା 

    ତାର ମଙ୍ଗଳ ଚିନ୍ତି 

ଜଗତ ସାଇଁ କଳା ଗୋସାଇଁ 

    ପାଦରେ ମୁଣ୍ଡ ରଖି ।