ବାପା

କିଛି ଡାକ  ଥାଏ ଅତି ଆପଣାର       

                                 ସେ ଡାକ ଅଟଇ ବାପା ,,।                    କେବେ ଲାଗେ ସିଏ ଅଦିନିଆ ବର୍ଷା।                                        କେବେ ପୁଣି ଦେବି କୃପା ।

            ସେଇଠୁ। ଆରମ୍ଭ ଜୀବନର ଯାତ୍ରା,,।                            ସେ ଅଟେ ଜୀବନ ଭିତ୍ତି,,।                      ସେ  ଡାକ ରେ ଥାଏ କେତେ ଆତ୍ମୀୟତା ,,।  ବଢାଏ ‌‌‌‌‌ମନର ଶକ୍ତି ।

       

             ମା' ସିନା ଦିଏ ମମତାର ଛାଇ ।                            ବାପା ଯେ ଲାଗନ୍ତି ଶକ୍ତି        

     ସେ ଶକ୍ତି ପଣ ବଦ ଗୁଣକୁ ଆମ

କରିଦିଏ ସେତେ ଲୁପ୍ତ ।

                                 ମାଠୁ ଶିଖଇ ଜୀବନ ଶୈଳୀ   

                       ବାପାଠୁ ଜୀବନ ମନ୍ତ୍ର      

                             ସେ ମନ୍ତ୍ର ଆମକୁ ବଞ୍ଚିବା ଶିଖାଏ    

                             ଜୀବନ ପଡ଼ିଲେ ବଜ୍ର . . . . . . ॥