ଅତୀତ

ମନେ ପଡୁଅଛି ସେ ହୋଲି ପରବ ଆମର ଛୋଟିଆ ଗାଆଁ

ରଙ୍ଗ ପିଚକାରୀ ଧରି ହାତେ ଗଲେ ମୋ ପ୍ରିୟା ହୁଏ ଛାନିଆଁ

ରଙ୍ଗ ବେରଙ୍ଗର ଫଗୁ ଉଡି ଉଡି ଆକାଶ ହୁଏ ରଙ୍ଗେଇ

ଫଗୁଣ ମାସର ଆହ୍ଲାଦ ବେଳାରେ ରଙ୍ଗାୟିତ ଦିଶେ ନଈ

ଗାଆଁ ଦାଣ୍ଡେ ମୁହିଁ ଘୁରି ବୁଲି ବୁଲି ପାଳୁଥିଲି ଦିନେ ହୋଲି

ସାଙ୍ଗସାଥୀ ମେଳେ ମଠ ପଡିଆଟି ହେଇଯାଉଥିଲା ନାଲି

ସେ ଅତୀତ କାହ୍ନୁଁ ଅତୀତ ସାଜିଣ ଦୂରାଇ ନେଲାଟି ମତେ

ମୋ ଭାଇ ଭଉଣୀ ସେହି ପଡିଆରେ ହୋଲି ଖେଳୁଥିବେ ସତେ

**********************

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ପଟ୍ଟନାୟକ

ନିମବସନ୍ତ ହରିରାଜପୁର ଜଟଣୀ ପୁରୀ

----**-************---------