वारी वारकऱ्याची

पाऊले चालती थकते ही वाट 

वर्षानुवर्षांची अशी वहिवाट 

दिंड्या-पताका हाती घेऊन     

ऊन-पावसाचा त्याला ना शीण

अबाल-वृद्ध जन हे चालले

ग्यानबा-तुका मुखी गरजले

टाळ-मृदंगही बोलू लागले 

चल रे भक्ता उचल पाऊले

मुक्कामी गावी पालखी विसावे

हरिपाठ आणि कीर्तनी रंगावे

       

मुखी अभंग साधुसंतांचे      

हातामध्ये टाळ वैराग्याचे

भजनी-कीर्तनी मृदंग हा बोले 

विठ्ठल नामाचा गजर हा चाले

      

वीणा-चिपळ्यांचा मधुर नाद

पांडुरंगाशी साधतो संवाद

मुखी विठ्ठलाचे घेता हो नाम

वारकरी पावे सदा अंतर्धाम