श्रावणभूल

कातळ काळ्या कपारी ,

बहर विखारी!

चढुणी घड्या प्रहरी ,

झाकोळ उतरी!

लुटत्या सुन्या खेम्याची,

 घेऊन घोर उरी!

पारवा हा कोण डवरी,

पेलून मेघडंबरी!

कोणत्या रानवाटी ,

कोण हाकाटी मारी!

दिल्या सादेचा हुंकार,

हंबर द्वाही पसरी!

झुल्या जांभूळ बनी,

राघव-मैना कोरी!

 थेंबात झुरले नभ ,

भुईस भूलून घसरी!

सर्द वाटा चिंबाडी ,

झिम्माड वारा भिंगारी!

नजरेचा पारा खुमारी,

काळीज का थरथरी!

देहात उठे काफरी ,

उन पाखरू बिल्लोरी!

होता का मेघ रिकामा ,

पोघ्यात ज्वार मंजिरी!