शब्दांचा विग्रह

अपशब्द बोलू नये

कधी रागाच्या भरात,

आजीवन तिच जखम

सलत राहते उरात !

चालती आहे म्हणून

वाटेल तसे बोलू नये,

दुसऱ्यांचा कमीपणा

शब्दांमध्ये तोलू नये !

दोन शब्द आपुलकीचे

प्रेम निर्माण करते,

द्वेषालाही वाईट शब्द

नेहमी कारणीभुत ठरते !

  कोणास काय बोलतो

  याचे असावे भान,

  खात्री होण्यापुर्वी उगाच

  करू नये अपमान !

हाच अपमान वारंवार

मनात राहतो रूजत,

प्रेम निर्माण होत नाही

घोंगडे राहते भिजत !

आपले पारडे जड आहे

म्हणून फायदा घेवू नये,

निसर्ग सर्व बघून घेतो

हाती कायदा घेवू नये !

शस्रांचे मोठे घाव

कधी तरी भरतात,

शब्दांच्या जखमा मात्र

तशाच कायम उरतात !

नम्रपणा घेण्यामध्ये

काय आहे लहानपणा,

चुकांशिवाय व्यक्ती नाही

यातच आहे शहाणपणा !

कोणी उत्तर देत नाही

म्हणून नसतो अपराधी,

वाईट शब्द बोलू नये

चुक सिध्द होण्याआधी !

तोलून, मापून शब्दांचा

करावा जपून विग्रह,

तोच आपल्या आयुष्याचा

एकमेव आहे संग्रह !