ऋतुराज - पावसाळा

नभातूनी कोसळती या धारा,जशी कोसळे गंगा मस्तकी शिवाच्या |

संपवुनी चकोराची प्रतिक्षा,प्रगटे हा वरुण राजा ||१||

नभासही वाटे मोकळे,शिंपडुनी अमृत सारे |

सर्वत्र सुंदर साजिरे गोजिरे,अंथरले हिरवे गालीचे जसे ||२||

रंगिबेरंगी फुलांची बहार,जणु वाटे कुशल ऐसे नक्षीकाम |

थंड गार हवेतील तो बहार,आठवी रमणीय स्मृती छान ||३||

भागवुनी तृष्णा वसुंधरेची,वरुण तो तृप्त होइ मनोमनी |

भेटीची ओढ होती या हृदयी,आज ते अवचित्य साध्य होइ ||४||

आता गमनाची वेळ झाली,विरहाचे प्रारब्ध पुन्हा येई |

सोडुनी विरहाची छाप आपुली,इंद्रधनुष्य प्रगटे या नभी ||५||