प्रेमाची गजल

गात राहिलो माझ्या वेदनांचे तराने 

ह्या बेदर्द दुनियेसमोर 

परि ना जाणिले कोणी,

तरी सुन्या या मैफिलीत माझ्या 

भावनांचे सूर - छेडून कोण गेले ?

  गुमनाम जगत होतो अंधारल्या घरामध्ये 

  चंद्राला शोधत होतो हर एक अमावस्येमध्ये 

  दिसत नव्हते माझेच मला आँसू 

  कोपऱ्यातल्या दिव्याला हळूच - उजळून कोण गेले ?

गुमराह झालो मी सुनसान नगरात 

काफिलाही बहारचा गेला खूप दूर 

राहिलो हताश एकटा या वाटेवर 

गुलाबी त्या स्पर्शाने मनास - फुलवून कोण गेले ?

   

  बदनाम पूरा झालो मी इश्काच्या मैफिलीत या 

  साथीला नव्हते मैखान्यात कोणी या 

  पैमाना राहिला माझा तसाच खाली 

  नजरेने मदहोशीचे जाम - पाजून कोण गेले ?

लोटले दूर मजला जिंद्गीने 

वाटेत मरणानेही सोडले 

बेहालसी जिंदगी अशी होती माझी निराळी 

तरी तकदीरित माझ्या - नाव कोरुन कोण गेले ?

   अजीब अशी माझी होती कहाणी 

   दिल में आग अन नयनात पाणी 

   दर्द-ए-दिलाला कविता बनवले 

   कवितेस माझ्या गझल - बनवून कोण गेले 

   कवितेस माझ्या गझल - बनवून कोण गेले ?