થંભી ગયો

જૂઠથી આ હોઠ જો કંપી ગયો,
તો સમજ જે સત્ય તું ખોલી ગયો.

ભૂલવામાં આપને એવું થયું,
કોણ છું બસ એ જ હું ભૂલી ગયો.

ભીંત પરથી માનો એક ફોટો પડ્યો,
ને સમય પણ એ પછી થંભી ગયો.

એકમાં શ્રદ્ધા હશે તો ચાલશે,
મૂર્તિઓ કાં આટલી સર્જી ગયો?

માના પત્રોમાં તો ખાલી શબ્દ છે,
દીકરો એ લાગણી સમજી ગયો.