હું

તળાવ સમુ  કાેળિયુ નહિ.
દરિયા સમો  પરબ છું હું.
ન છિપાઇ શકે તેવો મૃગજળ સમો તરસ છું હું. 
આવરણ પહેરોને ઉઘાળો ફરતો દંભ આકૃતિ નહિ.

ખુલ્લીથી પ્રકૃતિને બાહાેમાં ભરતો ઝંકૃતિ છું હું.
સ્પર્શિને અટકી જાય ભલે પવન ઝાંઝવાને.
 ક્યાંય ન અટકતો દરિયાનો ભરતો છું હું. 
પાણીમાં ભેળવેલ  પ્રવાહોનાે વળો નશાે કેવાે! 
ચઢોને ઉતરો  જાય તેવાે વળો  ગાંજાે કેવાે?

પહેલાં વરસાદમાં ભિજાયાં પછોનું ચાેમાસું માણ્યું છે?     અેવું કાેઇક જ વારનું માવઠુંને ત્યાર બાદ અનુભવાતો તરસ છું હું.
સુરજને ક્યાં જરુર છે ટ્યુબલાઇટનાં પ્રકાશનો.
સ્વયંપ્રકાશિત આગિયાઆેનો  ભરમાર છે મહો.
સ્વરચિત માહ્યલામાં પાેતાને અનહદ ચાહતું પંખો છું હું.