ସ୍ମୃତି

ନୟନର ଅଶ୍ରୁ ଯମୁନା ସାଜୁଛି

ପଥ ମୋର କଣ୍ଟକିତ

ଆଶା ମୋର ସବୁ ଅବଶୋଷ ଖୁଣ୍ଟି

ସ୍ମୃତି ହୋଇଲା ଅତୀତ।

ଅଧରର ହସ ଅବଲୁପ୍ତ ସାଜି

ନୀରବତା କରେ ରକ୍ଷା

ଭୂକମ୍ପ ସନ୍ଦେହ ହୃଦୟ ଭାଙ୍ଗିଲା

ବିରହୀଟେ ଦେଇ ଆଖ୍ୟା।

ପ୍ରେମ ବାରି ବିନୁ ଜୀବନ ମରୁଡି

ସବୁଜିମା ହେଲା ହ୍ରାସ

ପ୍ରିୟା ଗଲା ଦିନୁ ଶୁଷ୍କ ତନୁ ମନ

ପ୍ରୀତି ହେଲା ଅବଶୋଷ।

ଖରସ୍ରୋତା ସାଜି ବହିଲୁ ଜୀବନେ

ପ୍ରେମ ବନ୍ୟା ସାଥେ ନେଇ

ଅବିଶ୍ୱାସ ତେଜ୍ଵ ବାଷ୍ପୀଭୂତ ହୋଇ

ନଦୀକୁ ଦେଲା ଶୁଖାଇ।