કેટલાયે ભાવથી

કેવા? કયા? ને કેટલાયે ભાવથી જોવાય છે,

નારી રુપોને કયાં સહજતાથી કદી દેખાય છે.

 

ચિત્રો રંગી મનના કબુતરો નાચ નાચે ખાનગી,

ઉડતા પંખીને સાદગીથી કયાં કદી નિરખાય છે.

 

આ લાલ લૂગડાને હવે નોટો વગોવે તે છતાં,

આ દેહના સોદે સ્ત્રીને ક્યાં કદી સમજાય છે.

 

ચ્હેરા-બુંદો-ડાઘા હવે આંગળીઓ ચીંધશે,

ભીતર છે ચૂપ તે વેદનાથી ક્યાં હવે બોલાય છે.

 

"તોફાન" નારી જીવનને તું કાગળે શાને લખે?

લે ! પ્રભુની લીલા હવે તો આંખથી છલકાય છે