ସମାଧାନ

ଏପାଖେ ଅନ୍ଧାର ସେପାଖେ ଆଲୋକ

ଅନ୍ଧାରକୁ କିବା ଭୟ। 

ପାଦେ ଯାଇ ବନ୍ଧୁ ଦେଖ ଏ ଜଗତ

କେତେ ଯେ ଆଲୋକମୟ। 

ଏପାଖେ ନିରାଶା ହେଲେ ସେପାଖରେ 

ଆଶା ହାତ ଠାରି ଡାକେ। 

ପାଦେ ନ ଯାଇଣ ନିରାଶାରେ କିଆଁ

ରହିବା ବନ୍ଧୁ ଏପାଖେ !

ଏପାଖେ ବନ୍ଧନ ସେପାଖେ ମୁକତି

ବନ୍ଧନେ କିମ୍ପା ରହିବା। 

ପାଦଟିଏ ଯାଇ ମୁକତିର ସ୍ଵାଦ

କିମ୍ପା ବନ୍ଧୁ ନ ଚାଖିବା !

ଏପାଖରେ ଅଛି ଅବିଶ୍ବାସ ସିନା

ସେପାଖେ ଅଛି ବିଶ୍ଵାସ। 

ପାଦଟିଏ ଗଲେ ବିଶ୍ଵାସରେ ବନ୍ଧୁ !

ମିଳିଯିବେ ଜଗଦୀଶ। 

ଏପାଖେ ଅବିଦ୍ୟା ହେଲେ ସେପାଖରେ

ବିଦ୍ୟା ବୁଣେ ଜ୍ଞାନାଲୋକ। 

ଏକ ପାଦ ବନ୍ଧୁ ବଢ଼ାଇଣ ଦେଖ

ଜାଗିବ ସୁପ୍ତ ବିବେକ। 

ଏପାଖେ ମରଣ ସେପାଖେ ଜୀବନ

ସେପାଖେ କିଆଁ ନ ଯିବା। 

ଏପାଖରେ ରହି ମୃତ୍ୟୁର ଭୟରେ 

କିମ୍ପା ସଦା ମରୁଥିବା !

ଏପାଖ ସେପାଖ ମଝିରେ କେବଳ

ଏକପାଦ ବ୍ୟବଧାନ। 

ପାଦଟିଏ ଗଲେ ଜୀବନ-ପ୍ରଶ୍ନର

ହୋଇଯିବ ସମାଧାନ।