ବର୍ଷା

ବର୍ଷା ଆସେ ଏଇ ଧରଣୀ ବକ୍ଷରେ  

ଶିିତଳତା ଦେବା ପାଇଁ

ସୂୂୂର୍ଯ୍ୟ ର ପ୍ରକୋପେ 

ଉତ୍ତପ୍ତ ଦାଉ ରୁ

ମୁୁୁକ୍ତିି ଦେବା ପାଇଁ  ।

ଆଁଁ କରିଥାଏ ମାଟି ଆକାଶକୁ

ଟୋପାଏ ପାଣି ପାଇଁ  

ବର୍ଷା ସ୍ପର୍ଶ ପାଇ ଜୀବନ ତାହାରି 

କେତେ ପୁଲକିତ ହେଇ ।

ଜଳ 

ମଗ୍ନେ ପୁୁୁରିଉଠେ ନଈ ଓ ପୋଖରୀ

ମାଛ ଯେ କରନ୍ତି କ୍ରୀଡା

ଶିିିିତଳ ପରଶ ପାଇ ଲାଘବ ହୁଏ 

ସକଳ ଜନ ପୀଡା ।

ହସି ଉଠେ ବସୁନ୍ଧରା ସବୁୁଜ ବନାନୀ

ଝର ଝର ଝରିଉଠେ ଝରଣା ର ନାଦ

ସାଗରେ ମିିିିିିଶିବା ଆଶେ 

ମିିିଳନ ର ସ୍ପୁହା ଉଦବେଗ ମାନସ

ପ୍ରେମର ବାସ୍ନା ରେ ବାସେ ।

ଫୁୁୁଲ ଫୁୁୁଟିଯାଏ ଶାଖା ପ୍ରଶାଖା ରେ

ହସି ଉଠେ ବୃକ୍ଷ ରାଜି

ସବୁଜ ରଙ୍ଗରେ ପ୍ରକୃତି 

ରାଣୀ ଯେ 

ନବ 

ବଧୂଟିଏ ସାଜି ।

ପଶୁପକ୍ଷୀ ନିତି ତୃୃଷ୍ଣା ମେଣ୍ଟାନ୍ତି 

ବିିହରଇ ଆନନ୍ଦରେ 

କୃୃୃୃଷକ ପରାଣ ହୁଏ ଉତଫଳିତ 

ଗିିିତ ଗାଏ ମନୋହରେ ।

ସଂସାର ମଙ୍ଗଳେ ହୁଏ ଆଗମନ 

ଧରା ପୃଷ୍ଠେ ଅବତରିି

ଜୀବନ ଦାତା ସେ ମୁକ୍ତିପଥ ସାଥୀ 

ହୃୃୃୃଦୟ ଦେଇ ପ୍ରସାରୀ ।

ଅତି ବରଷାରେ ଧନ ଜନ ହାନି 

ଗମନେ ଶୁଷ୍କ ଏ ମାଟି 

ତାହାରି ପାଇଁ ସେ ଏ ସାରା ପୃଥିବୀ 

ପାଇ ଥାଏ ଦିନେ ମୁକ୍ତି।