ଭକ୍ତିପୁଷ୍ପ-୧୭

ଚଉଦିଗ ସଖି

ପାରୁନ କି ଦେଖି

ପାହି ପାହି ରାତି ଗଲାଣି  

କାହ୍ନୁରେ ଦର୍ଶନ

ନକରି ଏ ମନ

ଝୁରି ଝୁରି ଶୁଖି ଗଲାଣି ।

ଦିନ ସରି ଗଲେ

ମନ ମରି ଯାଏ

ସାରା ରାତି ଛଟପଟ  

ଆସେ ନାହିଁ ନିଦ

ପାଏ ନାହିଁ ଭେଦ

ଖୋଲୁଛି କିଳୁଛି କବାଟ ।

ଫାଟିବ ସିନ୍ଦୂରା

ହସିବ ଏ ଧରା

ହସିବ ସୁନେଲି ସକାଳ  

ଗୋଧନ ଚରେଇ

ଯିବେଟି କହ୍ନେଇ

ଗୋପ ଦାଣ୍ଡ ହେବ ଚଞ୍ଚଳ ।

ଆସ ଗୋ ଚଞ୍ଚଳା

କର ନାହିଁ ହେଳା

ମନ ଲାଗୁ ନାହିଁ କାମରେ  

ଆଖି ତ ଖୋଜୁଛି

କାହ୍ନୁ ପାଦ ଚିହ୍ନ

ମନ ତ କଦମ୍ବ ବନରେ ।

ଦେଖିବାକୁ କାହ୍ନା

ପାଣି ତ ବାହାନା

ତୁଚ୍ଛ ଲାଗେ ଲୋକନିନ୍ଦା ତ  

ମିଛ ନଦୀ ସ୍ନାନ

ମିଛ ସବୁ ପୂଣ୍ୟ

ପଛେ ଥାଉ ସବୁ ଧନ୍ଦା ତ ।

ଆଗୋ ମିତଣି

ପାହି ପାହି ରାତି ଗଲାଣି ।