शेतकऱ्याची दिवाळी

त्या गरीब शेतकऱ्याच्या घरी

दिवाळीला दिवाही जळतं नाही

चटणी भाकरीशिवाय त्याच्या ताटात काहीच पडतं नाही

दुसऱ्याच्या घरची दिवाळी

तो दाराआडून पाहत असतो

 त्याच्या झोपडीच्या बंगल्यात

लेकरांसगे तो सुखात दिसतो

गरीबी तर त्याच्या 

पाचवीला पुजली असते

डोक्यावर कर्जाचे ओझे असते

देणघेण फेडण्यासाठी तो 

मायबाप सोडून  

दुरदेशी जात आसतो

नशिबीत्याच्या पोटासाठी

संघर्षाचा वणवा पेटला असतो

थंडी वारा पावसाची तो

पर्वा कधीच करत नाही

घाम कष्टाचा गाळताना 

जराही थकत नाही

बायको पोरासकट काम करून

एका भाकरीची चार तुकडे

सर्वमिळून खात असतो

आभाळाच्या छताखाली

एकमेकांना घास भरवतांना 

किती आनंदात दिसतो

सणवार दसरा दिवाळी तर

श्रीमंताच्या घरी दिसते

काबाडकष्ट करणाऱ्याला

जगण्याची विवंचना असते

एकिकडे फटाक्यांची 

आतषबाजी

फराळाचा घमघमाट

नव्या पोशाखात बागायतदार 

श्रीमंतीत दिसतो

एकिकडे गरीब दुबळा शेतकरी

कसाबसा मिळेल त्या जागेवर 

झोपडी थाटून

तिन दगडांच्या चुलीवर

त्याची भुक जाळत असतो

गोडधोड शीरापुरी 

त्याच्या पोटालाही लागत नाही

अवकाळी दुष्काळीमुळे

सुखासुखी जगणे त्याला 

माहीत नाही

हालअपेष्टा सहण करूनही

तो कोणाच्या उपकाराची ठेव 

ठेवतं नसतो

लेकरबाळांना कवेत घेवून

उघड्या रानात स्वाभीमानाने दिवस काढत असतो.

दुसऱ्याला मोठ करणारा

शेतकरी शेतमजूराच्या

फाटक्या कपड्याला कोण्या श्रीमंताच्या घरचा दोराही लागत नाही

गालावर ओघळणाऱ्या अश्रुंना 

पुसायला कोणाचे हात पुढे होत नाही

जगणे कसेही असले तरी 

त्याची चिंता करत नसतो

कोणी त्याच्या राजमहलचा

 बादशाह असेल

शेतकरी त्याच्या झोपडीच्या 

राजवाड्याचा राजा असतो