इस्कुल का यादगार दिवस

        बड़ेगाव मा मोरो १० वी वरी शिक्षण भयेव. इस्कुल कईस का, सपाई जुनी याद डोराको सामने सिलीमा को चित्रवानी पलटन लगसेत. अज बड़ेगावकी इस्कुल सोड़शान ३८ साल भया. पर इस्कुलकी याद करीस त् वय दिवस आबभी ताजा होय जासेत. असो लगसे काही दिवस पहेलेच त् मी इस्कुलमा जात होतो.

          आमरी पयली ते तीसरी वरी की इस्कुल मंडई चौकमा होती. मोरो सिदो पयलीमा नाव भरती भयेव. आमरो जमानोमा आब सारखी केजी-वन केजी-टु नोहती. मोरो दुन मोरी मोठी बहीण विजयाबाई तीसरीमा होती. पयलो दिवस घरलका मी पैदलच मोरो बहीण संग इस्कुलमा गयेव. इस्कुलमा गयेव को बाद मी आपलो वर्गमा न बसता बाई संग तीसरी को वर्गमाच गयेव. मी आपलो वर्गमा नही जाव म्हणून बाई रोवनाई पर आय गयी होती. तीसरीमा बोपचे गुरुजी वर्गमा आया त बाईला रोवता देखीस अना उनला प्रकरण समजमा आय गयेव. बोपचे गुरुजीनं मोला आपलो वर्गमा जान सांगीस पर मी काही टस को मस नही भयेव. मंग गुरुजी मोरो जवर आया अना अच्छोलका कानमुराड़ी दहीपापड़ देयीन. गुरुजीनच मोला पयलो वर्गमा कान धरशान बसाईन. अना दुसरो दिवस पासून आपलोच वर्गमा चुपचाप बसन लगेव.

           चौथीको वर्ग आमरो घर पासून एक किलोमीटर दुर बसस्टँड जवर होतो. येन इस्कुलमा, मी मोहल्ला को बलदेव, नामदेव संगी संग पैदलच जात होतो. बात एक शनवार की आय. सकारकी इस्कुल होती. इंदिरा टोली को रमेश नावको एक टुरा आमरो संगच शिकत होतो. ओन मोला ओको घर पतांग से म्हणून सांगीस. मी पतांग बनावन सिकनसाती इस्कुलको सुट्टीको बाद कोनीलाच माहिती न करता ओको घर गयेव. ओको माय न् जेवन करन सांगीस. जेवन भयेवको बाद आमरो पतांग मिशन दिवसभर चलेव. उत मी इस्कुल लका घर वापस नही आयेव म्हणून अजी बलदेव, नामदेव को घर जायशान  चौकशी करीन. उनन् माहीत नही म्हणून सांगीन. मंग अजी बोपचे गुरुजी घर गया. उनन भी इस्कुल ला अकरा बजेच सुट्टी भयी म्हणून सांगीन. मी कहा गयी रहेव म्हणून अजी न् पुरो गांव ढुंड टाकीन पर मी काही उनला भेटेव नही. पतांग खेलशान भयेव को बाद मी महातनी बेरा इस्कुलको झोरा धरशान घरं पोहचेव. घर पोहचेव पर अजी न् मोरो खतरनाक तरीका लका स्वागत करीन. मोरा दुयी हात दुयी पाय रस्सी लक बांधकर खाल्याको सपरी को गईला (दुय मुंडा पर आडवी रव्हसे ओकोपर राफ्टर/फाटा रवसेत ओला गई कसेत) उलटो टांगकर अच्छी धुलाई करीन. अजीला गुस्सा आव त् अजी असाच प्रसाद देत होता.

            मी सहावो वर्गमा सिकत होतो. आमरो इस्कुलमा पाच सप्टेंबर शिक्षक दिवस अलग तरीका लका मनावत. ओन दिवस टुराईनको प्रशासन चल. टुराच हेडमास्तर, वर्ग शिक्षक, विषय शिक्षक, चपराशी बनत होता. गुरुजी लोक फक्त दिवसभर निरीक्षण करत रव्हत. मी गणित मा पुर्णपैकी पुर्ण मार्क आणत होतो. मोरो हुशारी को कारण लका आमरो गणित शिक्षक न् मोला आठवी को गणित सिकावन सांगीन. मीन आठवीको टुराईनला गणितको "अपुर्णांकाची बेरीज" येव धड़ा सिकायेव. तीन बजेको बाद येव उपक्रम बंद भयेव अना शिक्षक दिवस को कार्यक्रम साती सपाई टुरा शाळाको सामनेको मैदानमा जमा भया. वहा डॉ. राधाकृष्णन को फोटुला हार फुल  चळायशान कार्यक्रम ला सुरुवात भयी. हेडमास्तर अना दुय तीन गुरुजीका भाषण भया. अना आखरीमा उत्कृष्ट बाल शिक्षक म्हणून मोरो नाव की घोषणा भयी. मी बहुतच खुश भयेव होतो. मोरो सत्कार करेव गयेव. अजीला माहीत भयेवपर अजीन् मोरोसाती एक नवीन स्याईको पेन दुकानलका आनशान मोला बक्षीस देयी होतीन. वु पेन मीन् दहावी वरी संभालशान ठेये होतो.

           असा त् इस्कुलको बेराका बहुत यादगार पल सेती. पर इस्कुलको पयलो दिवस, चौथीकी पतांग अना सहावी को उत्कृष्ट बाल शिक्षक वालो दिवस असा तीनही इस्कुल का दिवस मोरोसाती  सबदुन जास्त यादगार सेती.