पावसाची ओढ

भोळी ओढ पावसाची अवकाळी लावूनि गेला

लिपसाचं उद्धवाशी असीम का दावुनी गेला......

जुन्याचं फटल्या भेगा या काळ्याभोर काळजावर

तुज माझे प्रेम युगाचे का हिंदोळ्याशी ठेवुनी गेला.........

किंचाळे करपुनी हिरवळ सोकुनीअंगभर दाटलेली

मी हिरवळ विना अभागी मौसम का घेवूनि गेला....

कुणी जन्मोजन्मी या नात्यासम बांध बांधिला नाही

आज कायेवर बांध फोडती, तू कुठे हरवूनी गेला......

पावसाळी कोरड्या धारा करे कैक प्रश्न थेंबाचे

उमगुणी रहस्य मानवा तू का अनुत्तरुनी गेला........

पुसे खगं, वेळी, वने तुज आंधळा कुणाचा शाप 

घात करुनी पुण्याचा मनुजा खांब का रोवूनि गेला......

ओसाड निनामी माझ्या मस्तकी उभा जगी पोशिंदा

फासाने लिहिण्या भाग्य ईशकडे माथा का टेकुनी गेला........