ગઝલ

તરસ લગાડી હરણાં જેવું તરફડવાનું આપ્યું છે
મૃગજળને કૅનાલ વડે તેં ઘરે-ઘરે પહોંચાડ્યું છે

દિવસ મળ્યા છે વિચાર જેવા, ખૂંટે નહિ કેમે પણ
સમય ચાલતો એમ કે જાણે એના પગમાં વાગ્યું છે

પ્રાચીન સિક્કા જેવા બે-ત્રણ સ્મરણ સંઘરી રાખ્યાં’તાં
ભીડ વચાળે હમણા કો’કે મારું ખીસું કાપ્યું છે

મારા સપનાં લાદી કે સૌ પગ મૂકે છે એના પર
કો’નાં પગલાં થીજી ગયાં ને કો’નું પગલું દાઝ્યું છે