ଉଡ଼ନ୍ତା ସପନ

ରାତି ରାତି ଉଜାଗରେ

ପୁଳାଏ ସ୍ୱପ୍ନ ଭିତରେ

ଯାହାକୁ ମୁଁ ଖୋଜି ପାଇଥିଲି ।

ମଣି ମୁକ୍ତା କରିଥିଲି

ଯତନେ ସାଇତି ଥିଲି

କାଳେ ପୁଣି ହଜିଯିବ ବୋଲି ।

ସପନେ ବିଭୋର ଥିଲି

ଖୁସି ଗୀତ ଗାଉଥିଲି

ଭାବନାରେ ହଜୁଥିଲି ନିଜେ ।

କିଏ ସତେ କାଟିଦେଲା

ମନ ଡେଣା ଛିଣ୍ଡିଗଲା

ନ ପାରୁଛି ଉଡ଼ି ଆଉ ମୁଁ ଯେ !

ମନ ପକ୍ଷୀ ଉଡୁଥିଲା

ଗୀତ ଗାଇ ନାଚୁଥିଲା

ଭିଜୁଥିଲା ଶିଶିରରେ କେତେ ।

କିଏ ପୁଣି ଆସିଗଲା

ହୃଦୟ ମୋ' ଭାଙ୍ଗିଦେଲା

ଜଳିଗଲା ସପନ ମୋ'ଯେତେ ।

ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋ'ମନର

ଆଶା ସ୍ୱପ୍ନ ଅସୁମାର

ସପନ ମୋ'ହଜିଗଲା କେଣେ ।

କୁଳୁ କୁଳୁ ନିନାଦିନୀ

ଚିରସ୍ରୋତା ଆଲ୍ହାଦିନୀ

ନୀରବ ନିସ୍ତବ୍ଧ ତା'ର ତାନେ ।