କେମିତି କହିବି ?

କେମିତି କହିବି କାଳିଆରେ ତୋତେ

ମୋ ହୃଦୟ ଦୁଃଖ କଥା ,

ତୋବଡ ଦେଉଳେ ମୁହଁ ଖୋଲିବାକୁ

ଲାଜେ ନଇଁଯାଏ ମଥା ।

ତୋର ପଣ୍ଡାମାନେ ସହିପାରନ୍ତିନି

ମୋ ଭକତି ପଣ ଦେଖି,

ଦେଉଳରୁ ମୋତେ ଘଉଡାଇ ଦେଲେ

ସତରେ ମୁଁ କେଡେ ଦୁଃଖି ।

ତୋ ଆଖିରେ ଟିକେ ମିଶିପାରିଲାନି

ଏ ଦୁଃଖିର ପାପୀ ନେତ୍ର,

ତୋ ବଡଦାଣ୍ଡରେ ଦେଖିପାରିଲିନି

ଖୁସୀରେ ତୋ ରଥଯାତ ।

ବଡଦାଣ୍ଡ ଧୂଳି ବୋଳି ପାରିଲିନି

ଶ୍ରଦ୍ଧାରେ ମୁଣ୍ଡରେ ମୋର,

ଟାଣିପାରିଲିନି ତୋ ରଥକୁ ଥରେ

ଏ ପାପୀ ହାତରେ ମୋର ।

ଅଭଡା ଗଣ୍ଡାଏ ଖାଇପାରିଲିନି

ତୋ ରାଜ୍ୟରେ ଜନ୍ମ ନେଇ,

ତୋ ଗରୁଡ ସ୍ତମ୍ଭ ଛୁଇଁ ପାରିଲାନି

ଏ ପାପୀର ହସ୍ତ ଦୁଇ ।

ଏତିକି ମିନତୀ ପାଦତଳେ ଥରେ

ଦେରେ ଶରଣ ମୋତେ,

ମରଣ କାଳରେ ପାଖରେ ଥିବୁ ମୋ

ଦେଖୁଥିବ ଆଖି ତୋତେ ।

ମୁଖେ ଥିବ ମୋ ରାମ ନାମ ସଦା

ଭଜୁଥିବି କ୍ଷୀଣ ସ୍ୱରେ,

ଏତିକି ଇଚ୍ଛା ମୋ ପୂରଣ କରିବ

ହେ ମୋର କଳା ଠାକୁରେ ।।।

ଜୟଦେବ ସେନାପତି,

ଶିକ୍ଷକ,ବିଷ୍ଣୁପୁର ।