तुझी आठवण येते ग आई

आई मी तुला शब्दात मांडू शकत नाही I

प्रयत्‍न करेन बोलायचा थोडाफार काही ll

तुझी आठवण येते ग आई I

भुक लागते तेव्हा जेवण वाढायला कोणीच नाई II

ही भाजी नको म्हणेपर्यंत दुसरी भाजी समोर करतेस हजर I

आत्ता सकाळी उठवायला कोणीच नसे;

लावावे लागतात मोबाईलचे गजर II

झालंच नाही मनासारखं तर तुझ्यावर चिडायची I

दिवसभराचा सगळा राग तुझ्यावरच काढायची II

पण आत्ता मात्र मी स्वत: वरच रागवते I

पॉकेटमनी पेक्षाही कमी सॅलरीत सगळे काही भागवते II

अजूनही मला नीट कपडे धुता येत नाहीत I

तू कशी काय घर सांभाळतेस काय माहित II

चूक झाली की पाठीशी घालते गं आई I

बाईचं सर्वात सुंदर रूप म्हणजे आई II

तूच शिकवलयस कशावरुनही नाही रुसायचं I

बिघडलच काहि जरी विसरुन फक्त हसायचं II

एकेकाळी होतं मी अतिलाडाचं लेकरू I

आता झालय पंख फुटलेलं स्वतंत्र पाखरू II

पण आता कोण जाणे का

सारखे सारखे पावले घराकडेच वळतात I

अन् आता मला सर्वी माणसे चुटकीसरशी कळतात II

नाव कमावण्याच्या आशेनी आणलय घरापासून दूर I

आजकाल मन होई तुझ्या भेटीस आतूर II

काय सांगू तुझी किती आठवण येते ग आई I

पण मला तुला शब्दात मांडताच येत नाई II