न्याहरी

टीचभर हे पोट

कोनाले भेटे न्याहारी ।

कोर कुटक्यासाठी

कोनी फिरे दारोदारी ।

दिस रात चरे त्याचा

देह किती भारी ।

जन्माचा उपाशी राजा

वाटे कितीक आजारी ।

जागी एका बसून

मोजे नोटा व्यापारी ।

आटउन रक्त सारे

उपाशीच शेत करी ।

लटकते फासावर

किती झाले आतावरी ।

मोजूनरे थकलो आता

उपाशीच सारे घरोघरी ।