गुरू महती

तुला करतो वंदन

काळजात रुतली तू,

तिला कष्टाची भाकरी,

जागा हृदयात केली तू ||१||

लढणार या जीवना

तुझा कृपाप्रसाद हा,

रस्त्यावर चालताना,

तोल जाईल कसा हा ||२||

माय माऊलीची छाया

शिक्षणाची तिला जाण,

मजुरीची आस तिला,

असे जीवनाचे भान ||३||

अशिक्षित माय माझी

नाही शिकली शाळा तू,

शिक्षणाचे वेड कसे,

मनात घर केलं तू ||४||

भाऊबंदकीचे प्रेम

आपसूक तुझ्या दारी,

तुझ्या शब्दात माझा मी,

झालो तुझा वारकरी ||५||

नाही कपट तुझ्या या

बोलण्या गुपित नसे,

वासराची जणू गाय,

भरवसा शेख? नसे ||६||