உள்ளே சென்றவர் திடீர்னு மாயமா மறைஞ்சுட்டார்.

அந்த சூனியக்காரி இறந்த நேரம் 3.07 AM என்றும், அந்த நேரத்தில் அவளின் சக்தி அதிகரித்து

எதாச்சும் சின்ன சத்தம் கேட்டாலும் மண்டைய பொலக்குறாப்புல இருக்கும்

குப்புசாமி நடுங்கிகிட்டே நடந்ததையெல்லாம் சொல்லிட்டு, நீங்கலாம் என்ன விட்டுட்டு எங்கடா

அடுத்த நாள் காலை வேலைக்கு செல்லும் போதும் வண்டி அதே இடத்தில் தானாக நின்றது

சிறிது தூரத்திற்குச் சென்ற பின் திரும்பிப் பார்த்தால் அவள் அங்கு இல்லை

உயிரியல் போர் தொடுக்க கொரோனா வைரஸை பரப்பவில்லை என்றாலும்

மைனர் வீட்ல யாரும் இல்ல, ரேஷ்மா உடம்புகுள்ள இருக்க தேவி பேய்யும், மைனரும்

அவள் அதை மீண்டும் தட்டினாள், இன்னும் எந்த பதிலும் இல்லை

பழச்சாற்றிலும் தூக்கமாத்திரை கலந்து, இரண்டு முறையாகக் கொடுத்தேன்

சரியாக பத்து மணிக்கு வந்தனா தியேட்டரில் இருந்தேன். இரவுக் காட்சி என்பதாலோ என்னவோ

பேயன் மெதுவாக மிதிவண்டியை நிறுத்தினான். பயம் அடி வயிற்றில் புகுந்து

கார் வீட்டை அடையும்போது மணி ஒன்பது ஆனது. இறங்கிய ஜான் அவசரமாய் உள்ளே ஓடினான்

அந்த குழந்தையின் சமாதிக்கு தன்னுடன் அழைத்துச் சென்று , எல்லா சடங்குகளையும் செய்து

நான் நுழைந்த இடம் மற்றும் நேரம் ஒரு வித அமானுஷ்ய உணர்வைப் பரப்பிவைத்திருந்தது

வேண்டாம்.. நா எங்க வீட்டுக்கு ஒரே பையன்.. எ..ன்..ன எ..எதுவும் செ..ஞ்.சிடா..தீங்..க.. நா

அந்த பேயை அழிக்க ஒரு வழிதான் இருக்கிறது அது என்னவென்றால்

திருமணம் நிகழ்ந்து அன்று மதியம் ஒரு தகவலை தன் கை பேசியில் கேட்டு அழுகிறாள்

அவள் திடீரென திரும்பி வந்ததால் அவன் கால்கள் உறைந்தன. இருள் அவள் முகத்தை மேகமூட்டியது

பாறைகள் வழியாக வெளியேறும் குளிர்ந்த நீரில் ஈரமானது. “நான் எங்கே?” நான் அமைதியாக