વાલમ ને વરસાદ તો એક સરખા

વાલમ ને વરસાદ તો એક સરીખા   

આભને ઓટલે જળુંબતા    

શ્યામ શ્યામ આ ઘન

મન મારું ભોળું હરખાઈ જતું ઘેલું

વેરી થાય આ વાયરો જાતો તાણી,

ન વરસવા દે ધરાર એક ટીપું

વાલમ કરે વાયદા આજ આવું

અબી આવું, મન મારું ભોળું 

હરખાઈ જતું ઘેલું, ન જાણું...

કો થાતું વેરી રાખતું રોકી

બની બેબાકળી ધરા માંડી 

તરડાવાને હું બની અધીર નાંખતી નિસાસા

વરસો રે વરસો, ઓ શ્યામ, શ્યામ

ઘન આવો રે આવો રે પરદેશી વાલમાં 

વાલમ ને વરસાદ તો એક સરીખા