“ ହାତ ଗଣ୍ଠି ଆଉ ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂରେ ପର ହୋଇଯାଏ ଆପଣାର , ବିବାହ ବେଦୀରେ ବସିଗଲା ପରେ ଆପଣାର ହୁଏ ସାତ ପର । ହୋମାଗ୍ନି ପବିତ୍ର ଧୂଆଁ , ଦୁହିତା ଜୀବନ ଦୁଇ ହିତ ପାଇଁ ପୁଣ୍ୟ ସମ୍ପର୍କର ରଖେ ନାଆଁ । —ପ୍ରଣତି ପଣ୍ଡା ”