“ ଅଚିହ୍ନା ସେ ପରିଚୟ ଅଚିହ୍ନା ସେ ମୁହଁ ଠିକ୍ ଥିଲା, ହେଲେ ପରିଚୟ ଯେବେ ସଂପର୍କ ସୂତାରେ ବାନ୍ଧିଦେଲା ଜୀବନର ଏକୁଟିଆ ପଣ ସତେ କି ଉଭେଇ ଗଲା । କିନ୍ତୁ କିଏ ଜାଣିଥିଲା ଏପରି ହେବ, ସଂପର୍କର ସୂତା ଛିଣ୍ଡି ଗଲା ପରେ ମୂହୁର୍ତ୍ତକ ମଧ୍ୟେ ଜୀବନର ଅସ୍ତିତ୍ବ ବଦଳିଯିବ । ଆଜି ଓଠ ହସ ବଦଳରେ କାହିଁ ଲୁହ ପିଇବାକୁ ଅପେକ୍ଷା ରତ, ଶେଷରେ ମୁଁ ବୁଝି ପାରୁଛି ଜୀବନରେ ସଂପର୍କ ହେଉଛି ମିଛ ସୁଖ ପରେ ଦୁଃଖ ଆଉ ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ ହିଁ ସତ । କାହ୍ନୁ ଚରଣ ଗୌଡ଼ ”