ସ୍ୱର୍ଗୁ ପୁଷ୍ପବୃଷ୍ଟି କଲେ ଇନ୍ଦ୍ର ହୋଇ ତୋଷ, ସ୍ମିତ ହସି କୃଷ୍ଣାଙ୍କୁ ଚାହିଁଲେ ହୃଷୀକେଶ। ସ୍ୱର୍ଗୁ ପୁଷ୍ପବୃଷ୍ଟି କଲେ ଇନ୍ଦ୍ର ହୋଇ ତୋଷ, ସ୍ମିତ ହସି କୃଷ୍ଣାଙ୍କୁ ଚାହିଁଲେ ହୃଷୀକେଶ।

ସପନଗୁଡାକ ଦୂରେଇ ଯାଆନ୍ତେ ଯଦି ହୁଅନ୍ତି ମୁଁ ଗୁଡା କେଶ। ହେଲେ ନା ମୁଁ ଅଟେ ଅର୍ଜୁନ ନା ମୋ ସଖା ହୃଷୀକେ... ସପନଗୁଡାକ ଦୂରେଇ ଯାଆନ୍ତେ ଯଦି ହୁଅନ୍ତି ମୁଁ ଗୁଡା କେଶ। ହେଲେ ନା ମୁଁ ଅଟେ ଅର୍ଜୁନ...

ଶୁଣ ପ୍ରଭୁ ହୃଷୀକେଶ ବାରେ ମୋ ଜଣାଣ, ମହୀ ତଳେ ରହି ଅଛି ତୁମ ବଡ଼ପଣ l ଶୁଣ ପ୍ରଭୁ ହୃଷୀକେଶ ବାରେ ମୋ ଜଣାଣ, ମହୀ ତଳେ ରହି ଅଛି ତୁମ ବଡ଼ପଣ l