ଯେଉଁ ବାଟେ ମୁଁ ଯାଏ

ଯେଉଁ ବାଟେ ମୁଁ

ଯେ ନିଇତି ଯାଉଛି

ସେଇ ବାଟେ ତାର ଘର।

ତାର ଘର ଦେଖି

କେତେ ଯେ ପୁରୁଣା କଥା

ମନେ ପଡେ ମୋର ।।

ମନେ ପଡିଯାଏ କେତେ ଯେ

ଅଭୁଲା ସୁଖ ଦୁଃଖ ର ସେ ଦିନ ।

ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ଆମେ ଦେଖିଥିବା

କେତେ ମିଠା ମିଠା ସ୍ଵପ୍ନ ।।

ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ପାଦରେ ପାଦକୁ

ମିଶାଇ ଚାଲିବା କଥା ।

ମନେ ପଡ଼ିଯାଏ ବାଣ୍ଟି କୁଣ୍ଟି ନେବା

ନିଜ ଭିତରର ବ୍ୟଥା ।।

ପୁଣି ମନେ ପଡେ ତାସଘର ପରି

ସ୍ଵପ୍ନ ଘର ଭାଙ୍ଗି ଗଲା ।

ଭାଗ ବଣ୍ଟା ବଣ୍ଟି କଥା ରଖାରଖି

କଥା ରେ ହିଁ ରହିଗଲା ।।

ସେଇଥି ପାଇଁ ତ ଭଳିବାକୁ ଚାହେଁ

ପୁରୁଣା ସାଉଁଟା ସ୍ମୃତି ।

ହେଲେ, ଭୁଲିବି କେମିତି

ତାର ଘର ଦେଇ ଯାଉଛି ମୋ ରାସ୍ତା ନିତି ।।

ନିହାରିକା ସାହୁ