ସତ୍ୟମ ଶିବମ ସୁନ୍ଦରମ

॥୧॥

ବିଭୂତିରେ ବୋଳା ହେ ଶଙ୍କର ଭୋଳା

ଭୁଜଙ୍ଗ ଗଳାର ହାର,

ବାସ ବ୍ୟାଘ୍ର ଚର୍ମ ଦୃଶ୍ୟ ମନୋରମ 

ଅପରୂପ ମନୋହର ॥

॥ ୨॥

ଜଟାରେ ଶୋଭିତା ସ୍ୱୟଂ ଗଙ୍ଗା ମାତା

ତୁମେ ନୀଳକଣ୍ଠେଶ୍ଵର,

ରୁଦ୍ରାକ୍ଷ ଗଳାରେ ତ୍ରିଶୂଳ ହାତରେ

ଦିଶଇ କେତେ ସୁନ୍ଦର ॥

॥ ୩॥

ଡମ ଡମ ବାଦ୍ୟ ଡମ୍ବରୁ ନିନାଦ

ପ୍ରକମ୍ପିତ ତ୍ରିଭୁବନ,

ବାହନ ବୃଷଭ ନନ୍ଦୀ ଭୃଙ୍ଗୀ ସଙ୍ଗ 

ଦିଶୁଅଛ ଶୋଭାବନ l

॥୪॥

ଚମ୍ପା କନିଅର ଦୁଦୁରା ଟଗର

ତୁମ୍ଭର ପ୍ରିୟ କୁସୁମ  

ବିଲ୍ଵପତ୍ର ସଙ୍ଗେ ଗୟସରେ ଲିଙ୍ଗେ

ଦାନେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ମନସ୍କାମ l

॥ ୫॥

ନପାରିଲେ ସହି ଧ୍ବଂସ କର ମହୀ

ପାପୀଙ୍କୁ କର ସଂହାର,

ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧର ତପେ ଦିଅ ବର

ଆଶୁତୋଷ ତୁମେ ହର l

॥ ୬॥

ପ୍ରଭୁ ଦିଗମ୍ବର କ୍ଷମାର ଠାକୁର

ତୁମ୍ଭେ ହେ ନାଥ ମହେଶ,

ତୁମେ ଯୋଗେଶ୍ୱର ଦୁଃଖୀଙ୍କ ଈଶ୍ୱର

ଏ ଜଗତ ପରମେଶ l

॥ ୭॥

ତୁମେ କର୍ଣ୍ଣଧାର ଭବ ପାରାବାର

ତୁମେ ପ୍ରଭୁ ସଦାଶିବ,

ନମସ୍କାର କରେ ତୁମ ଶ୍ରୀପୟରେ

ଆହେ ପ୍ରଭୁ ମହାଦେବ l

॥ ୮॥

ତୁମେ ଚିର ସତ୍ୟ ଶିବ ଉମାକାନ୍ତ

ସୁନ୍ଦର କାର୍ତ୍ତିକ ତାତ,

ଆହେ ପଞ୍ଚାନନ ପ୍ରଭୁ ତ୍ରିନୟନ

ଘେନ ଭକ୍ତି ପ୍ରଣିପାତ l