ନଦୀ

ନଦୀର ସ୍ରୋତରେ ଭାସିଯାଏ

ସହରର କୁଢ଼ କୁଢ଼ ଆବର୍ଜନା ସହ

ଶିଳ୍ପର ବର୍ଜ୍ୟବସ୍ତୁ , ମୃତ ପ୍ରାଣୀ ଓ

ଜୀବଜନ୍ତୁ।

ଏ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସେ ତାର ବିସ୍ତୃତ ଛାତିରେ 

ବୋହି ନିଏ ବିନା ଆପତ୍ତିରେ ,

ହେଲେ ଥରେ ମାତ୍ର କେହି ତାର କଥା ଭାବେନି।

ନିୟୁ ଇଣ୍ଡିଆର ଏହି ବିଜ୍ଞାନ ଯୁଗରେ

କିଏବା ଅଛି ତା କଥା ଭାବି ବାକୁ !

ଯଦି କହି କେବେ ଭାବେ ତେବେତାହା

ପୁଣି ସରକାରଙ୍କ ଅଫିସର ମସୃଣ ଟେବୁଲର

ଦାମି ଫାଇଲ ଭିତରେ ଚାପି ହୋଇ ରହିଯାଏ।

ତଥାବି ସେ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଶୂନ୍ୟ ହୋଇ 

ନିରବରେ ବହି ଚାଲିଛି...ବହି ଚାଲିଛି..।