ମନାଲି

ଶରତର ପହିଲି ସ୍ପର୍ଶ ରେ  

ମନାଲି ର ପ୍ରାକୃତିକ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ

ଦେଖି ମନେ ଉଙ୍କି ମାରେ ଉନ୍ମାଦନା

ଏହା ହିଁ ଅଟେ କି ପ୍ରକୃତିର ମାଧୁର୍ଯ୍ୟ !

 

ସେ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ରାସ୍ତା ସାଙ୍ଗ କୁ

ବିକଶିତ କାଶକୁସୁମ ର ହାସ

କି ସୁନ୍ଦର ଗିରିବନ ପ୍ରାନ୍ତର

ଶରତ ମହିଶୀ କରୁଥାଏ ପ୍ରକାଶ ।

 

ଅଚାନକ ବରଫପାତ ଆସିଲାମାଡ଼ି

ଯେମିତି ଆକାଶ  ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ହୋଇ ପଡିଲା ଝରି

ନିଜେ ନିଜକୁ ମିଟେଇ

ଏକା ରଙ୍ଗେ ସଭିଙ୍କୁ ଦେଲା ରଙ୍ଗେଇ ।

 

ହୋଇପାରେ ଏହା କାହାପାଇଁ

ଶରତର ମହକ ଅବା ଓଠ ଧାରେ ଅସରନ୍ତି ହସ

କେବେ ହୋଇପାରେ ଏହା ପୁଣି

ବରଫଭିଜା ଅତୀତ ଅବା ରଙ୍ଗୀନ ଗୋଲାପର ବାସ।

 

 

ମନେ ପକାଇ ଦିଏ ଏହା ଯେ

ପ୍ରେମିକ ପ୍ରେମିକାଙ୍କ ପ୍ରୀତି ର ପହିଲି ପରଶ

ମଁ କିନ୍ତୁ ଉତଫୁଲ୍ଲିତ  ଆଉ କିଛିପାଇଁ

ମେନପକାଇ ତୁମ ଭିତରେ ନିଜେ ନିଜର ଇତିହାସ ।