ବିଲେଇ ଆର୍ ମୁନୁଷ

ମୋର ଭାବେ ମୁଇ ଜାଉଥିନି

ଦୁଇ ପହରିଆ ଵେଳେ

କେ କେ କରି ବିଲେଇ ଛୁଆଟେ

ରଡୁଥାଏ କଳଵଲେ

ପାଶେ ଯାଇ କରି ଦେଖ୍ ନି  

          ରୋଡେ....

ହଉଛେ ଡାଵର ଢଳେଇ

ଖରା ବେଳେ ତେହି ତତଲା 

ଡାବର ଜଉଛେ ହଲ୍ ହଲେଇ

ବିଲେଇ ଛୁଆ ଟେ ଲୁଟ 

     ଲୁଟ ପୁଟଉଛେ

ଲଟ୍ କି ଯାଇଛେ ଗୋଡ଼

ଘିଚି ଆନବାର୍ କେ ଧାଇ ଗନି

ମୁଇ ଡାବର ଢଳେଇ ରୋଡ଼

ଠିକାଦାର କହେଲା ନେଇ ଛିଅ 

        ନେଇ ଛିଅ....

ଛିଲେ କି ଚାବି ଦେବା

ଏ‌ନ୍ତା ବେଳକେ କେନେ ଥିଲା 

ମାଇ ରପ୍ ଟି ଆଏଲା 

ଛୁଆର୍ ନିକେ..

ମୋତେ ଦେଖି କାଏ କୁକୁର  

       କହେଲା...

ଧିକ୍ ରେ ମୁନୁଷ୍ ଧିକ୍..

ନାଁ କେ ମୁନୁଷ

ବିବେକ ଥାଇ ବି ତର ବିଚାର

ନେଇ ନା ଠିକ୍ ।

ମରନ୍ ମୁହୁ ତି ପଡ଼ି ଛୁଆ ମୋର୍

କାନ୍ଦୁଥିଲା ରଡି ରଡି

ତୋର ଛୁଆ ଯଦି ହେଇ ଥିତା

କାଏ ଦେଖିଥିତୁ ଠିଆ ହେଇ..

 ଧିକ୍ ରେ ମୁନୁଷ୍ ଧିକ୍...।