ଅହଲ୍ୟା- ନାରୀଟିଏ

ଅଭିମନ୍ୟୁ ବିଶ୍ବାଳ

© All rights reserved.

-୧-

ଅଭିଶପ୍ତା ଅହଲ୍ୟା ମୁଁ କରେ ଆଜି ମନର ବଖାଣ

ଦେହେ ମୋର ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଅଭିଶପ୍ତା ନାରୀର କଷଣ ।

କାଳ କାଳ ବିଦଳିତ ଜଟାଜୁଟା ପୁରୁଷଙ୍କ ହସ୍ତେ

ପଡିଛୁ ଗୋ ପାଷାଣୀ ଶରୀର ଆଉ ଭଗ୍ନ ମନୋରଥେ ।

ବ୍ରହ୍ମାଙ୍କର ମୁହିଁ ଅମର କନ୍ୟା ମୁହିଁ ନାରୀ ମୁହିଁ ଦେବୀ

ପୁଣ୍ୟ ମରତେ ଅଭିଶପ୍ତା ହେଲି ଶାଶ୍ବତ ପ୍ରେମ ସେବି ।

ଉଷା ଆଗମନେ ସ୍ବପ୍ନ ଉଭେଇ ଏ କି ହେଲା ଏ କି ହେଲା

ବୁର୍ଜୁଆ ହାତରେ ଜୀବନ ଦୀପ ମୋ ଅକାଳେ ମଉଳିଗଲା ।

-୨-

ମୁକ୍ତ ବସୁଧା ମୁକ୍ତ ବିହଙ୍ଗ ମୁକ୍ତ ଆକାଶ ତଳେ

କ୍ରୀଡ଼ନକ ନୁହେଁ ନାରୀଟିଏ ମୁଁ ଗୋ ଫାଶ ଭିଡ ନାହିଁ ଗଳେ ।

ଲୋଡାନାହିଁ ମୋର ସତୀତ୍ବର ସିନ୍ଥି ଲୋଡେ ଦେହ ଦେଇ ପ୍ରେମ

ବିଛାଇ ଦେଇଛି ଦେହ ଓ ମନକୁ ସବୁଜ ପ୍ରାନ୍ତର ସମ ।

ନୟନରେ ଭରି ପ୍ରେମ ଅସୁମାରୀ ମନ ପସରାରେ ପ୍ରେମ

ନାଚିବି କୁଦିବି ଭୁବନେ ପବନେ ଉଲଂଗ ଶିଶୁ ସମ ।

ଅମୃତ ସନ୍ତାନ ଅମୃତ ଲଗନେ ଜନ୍ମିଥିଲି ଧରା ତଳେ

ହସି ଖେଳିବାକୁ ଅମୃତମୟ ସୃଷ୍ଟି ବିତାନ କୋଳେ ।

ପାଷାଣୀ ସାଜି ଧରଣୀ ଉରସେ ଚାହିଁଛି ଊର୍ଦ୍ଧ୍ବେ ଆକୁଳେ

ମୁକ୍ତି କାମୀ ଏ ନାରୀ ବିରସେ ପ୍ରେମର ପ୍ରଦୀପ ଜାଳେ ।

-୩-

ଅଗତିର ଗତି ହେ ପୁରୁଷୋତ୍ତମ ହେ ପରମ ପ୍ରେମମୟ

ତୁମରି ଦିବ୍ୟ ଚରଣ ପରଶେ ଅମୃତ ହେବ ଏ କାୟ ।

ଝାଡିଦେଲେ ଧୂଳି ହେ ପରମ ପ୍ରିୟ ଲଭିବି ପରମ ପଦ

ଅବସାନ ହେବ ସବୁ ଅଫିମ ରାତିର ମେଣ୍ଟିବ ଅବସାଦ ।

ତୁମେ ପରା ମୋର ମୁକତି ଦାତା ତୁମେ ନୟନାଭିରାମ

ପୂର୍ଣ୍ଣକର ମୋର ଶୂନ୍ୟ ମନ୍ଦିର ତୁମେ ଯେ ପୂର୍ଣ୍ଣକାମ ।

ମୁକ୍ତି ପ୍ରତ୍ୟାଶୀ ନାରୀଟିଏ ଲାଗି ଆସିବ ଗୋ ତୁମେ ଅାସିବ

ପରଶମଣି ସମ ପଦ ପଙ୍କଜକୁ ଅଙ୍ଗେ ମୋର ଛୁଆଁଇବ ।

ଜଡତ୍ବକୁ ତେଜି ଅମରତ୍ବ ଭେଦି ସ୍ବାଧୀନତା ମୁହିଁ ଲଭିବି

କୋଟି କଷଣର ଜ୍ବାଳାରୁ ମୁକତି ଲଭି ମୁଁ ଶ୍ରୀପଦ ସେବିବି ।

=*=