मराठी Helpothers कोट | Marathi Helpothers Quotes | StoryMirror

आणखी

Terms & Condition गोपनियता धोरण

कोट

लाइब्रेरी

सूचना

प्रोफाइल

Marathi Helpothers Quotes

अभिलाषेने अडकून पडला भ्रुंग मिटल्या कमळात.
नाना शास्त्र-पुराणनचा मर्मच केवळ घावा ध्यानात.

ऐक्य असेल तर सर्व काही ठीक

काही होणार नाही नकारात्मक, जर विचार कराल सकारात्मक

आम्ही पूर्वी मागे होतो जेव्हा नव्हते पूर्ण ज्ञान,जीवन सुकर झाले जेव्हा आले तंत्रज्ञान

समाजात होते त्याचेच रक्षण,जो घेतो परिपूर्ण शिक्षण

गप्पा

भाजी मार्केट मधे भाजी घेऊन झाल्यावर, अचानक जुनी मैत्रीण भेटता ब-याच गप्पा झाल्या तरी, "चल ग ,

आता जाऊ या. आपल्या गप्पा काही संपणार नाहीत असे म्हणत ,पुन्हा तेथेच रेंगाळत , पाय दुखू लागले तरी बाजूच्या कट्ट्याचा आधार घेत गप्पा करणा-या मैत्रिणी आपण पहातो .अथवा आपण पण त्यातील एक, कधी कधी असतो वा भेटलेल्या दोन मित्रात एकमेकांना निरोप देता देता" या ना घरी, मस्त गप्पा करू यात" . असे उ

हळवी झाली ऊन्हे
अन् पसरल्या सांज सावल्या ...
ओलावल्या डोळ्यांत माझ्या
स्मृती माहेराच्या दाटल्या ...
- शुभांगी

चेहर्याच्या सुंदरतेपेक्षा मनाची सुंदरता असावी,पण सुंदरतेला शाप हा असतोच.मग ती मनाची सुंदरता असो वा चेहर्याची.

#LoveYourself❤❤❤

मृगजळाच्या मागे धावून हात नेहमी रिकामेच रहातात.

आयुष्य नावाच screen जेव्हा low बॅटरी दाखवते , आणि नातेवाईक नावाचा charger मिळत नाही तेव्हा power bank म्हणून जे तुम्हाला वाचवतात ते म्हणजे “मित्र”… ।।

साहित्य तारांगण बीड आयोजित
उपक्रम- चारोळी लेखन
विषय-थंडी गुलाबी

शिर्षक- धुके

गार बोचरा वारा देई
गुलाबी थंडीची चाहूल आज
पहाटवेळी निसर्ग सजला
धुक्याच्या दुलईचा लेवून साज.

सौ.सुवर्णा महावीर ठोंबरे
इंदापूर पुणे

नवलाई तिरंग्याची

स्वातंत्र्याचा रंग कसा आज
निराळाच भासत आहे,
जणू ऊंच आकाशी तिरंगा आपुला
आकाशाची निळाई नेसत आहे।।

औताड़े जयश्री उत्तरेश्वर
गंगाखेड़, परभणी

माणसं ओळखण्यापेक्षा माणसं
वाचायला शिका.......
माणसं ओळखायला शिकलात की,
तुम्ही त्यांच्यापासुन दुर जाता......
परंतु, माणसं वाचायला शिकलात तर, त्यांच्याबरोबर कसं वागायचं हे कळतं....
शेवटी माणसांना सोडणं सोपं असतं,
परंतु माणसं जोडणं खुपच अवघड !...
...सुनिता

कोणत्याही कारणाशिवाय व्यक्त होण म्हणजे प्रेमात कवितेच्या

प्रिय मित्राला खूप वर्षांनी भेटल्यानंतर एखादा खजिना सापडल्याप्रमाणे आनंद होतो. जणू आपल्या रुक्ष जीवनात सुखाच्या श्रावणसरी बरसून जातो.

खरं बोलायला हिंमत लागते...
खरं बोललेलं पचवायला...
मात्र मनाचा मोठेपणा!
खरेपणा पचवता येत नाही...
त्याने खोटेपणातच जगावं...
खरेपणाचा नाद करूच नये....!
खरं बोलण्यासाठी समोरचा व्यक्ती समजुन घेईन,
हा विश्वास असल्याशिवाय खरं बाहेर पडत नाही...
अशावेळी खरं बोलुन दुःख भोगण्यापेक्षा,
खोटं बोलुन सुख उपभोगणंच सोईस्कर असतं....!
शेवटी काय मानवी देहच नश्वर...
खरे-खोटे पेक्षा आनंदी राहणे महत्वाचे....!