“ പാഴ്‌മുളം തണ്ടില്‍ പതിയിരുന്ന വേണുനാദമെന്തേ നീ കാണാതെ പോകുന്നു...? അവനവനിലേയ്‌ക്കു തിരിയുക. അകക്കണ്ണുകള്‍ തുറക്കുക. നിന്നിലെ നിന്നെ കാണുക.? ”