ಮಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆ

ನಾನು  ನನ್ನ ಮುದ್ದಿನ ಕುವರಿ

ಹೊರೆಟೆವು ಪ್ರಾಚೀನ ಸಾಂತರರ ತವರೂರಿಗೆ

ಸುತ್ತ-ಮುತ್ತ ಆಚೆ-ಈಚೆ ಮೇಲೆ – ಕೆಳಗೆ

 ದೃಷ್ಟಿ ಹಾಯಿಸಿದೆವು//

 ನೋಡುನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ

  ಶ್ರವಣಗಳಿಗಪ್ಪಳಿಸಿತು

 ಮಗಳ ಧ್ವನಿ

 ಅಪ್ಪಾ….. ಆತ ಯಾರು?.//

ಸೊಂಟದ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹೆಗಲಿನ ಮಟ್ಟ

ಹರವು ವಿಸ್ತಾರ ದಷ್ಟಪುಷ್ಟ ಶಾರೀರತೆ

ಎಂಥವರ ಕಣ್ಮನವ ಎಳೆಯದೆ ಬಿಡದು//

 ಪಾದದ ಕೆಳಗೆ ಬಿರಿದ ತಾವರೆ ದಳ

ತಲೆಯ ಹಿಂಬದಿ ಪ್ರಭಾವಳಿ

ಮೇಲುಗಡೆ ಮುಕ್ಕೊಡೆ. //

 ಹಿಮ್ಮಡಿಯಲಿ ಮಾದವೀಲತೆ

  ಹೊರಟು ಮಂಡಿದಾಟಿ ತೊಡೆಗೂ ಹಬ್ಬಿ

ನೀಳವಾಗಿ ಚಾಚಿ ಇಳಿಬಿಟ್ಟಿರುವ

ತೋಳಿನ ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿ ನರ್ತಿಸಿ

 ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದೆ ಕಿಬ್ಬೊಟ್ಟೆ

  ಮತ್ತೆ ಹೊಕ್ಕಳವರೆಗೆ//

   ಗಲ್ಲ ಕೆನ್ನೆ ತುಸುಬಿರಿದ ತುಟಿ

 ನೀಳ ಮೂಗು ತೆರೆದ ಕಣ್ಣುಗಳು

  ಎಸುಳಿನಂತೆ ಬಾಗಿದ ಹುಬ್ಬು

ಇಳಿ ಬಿಟ್ಟಿರುವ ತಲೆಕೂದಲು//

   ಉದ್ದನೆಯ ಕಿವಿಗಳು ಸುಂದರ ಅವಯವ

   ಪ್ರಮಾಣ ಬದ್ಧ ಸ್ಪುರದೂಪಿ ಪುರುಷ

    ನಖಶಿಖಾಂತ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಗ್ನ//

    ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಧ್ವನಿ

    ಅಪ್ಪಾ…..ಅಪ್ಪಾ ….ಆತ ಯಾರಪ್ಪಾ ?

   ಕೇಳಿದಳು ಮಗಳು//

    ತ್ಯಾಗ ಮೂರ್ತಿ ಮಾನವತೆಯ ಸಾಕಾರರೂಪಿ

     ಮನುಕುಲವ ಉದ್ಧರಿಸಿದವ

     ಅರಿಷಡ್ಟರ್ಗಗಳ ಗೆದ್ದವ

    ಆತನೇ ಗುಡ್ಡದ ಬಾಹುಬಲಿ.