ఈ తోవలో చల్లదనం

సంసారపు ఎడారి దారిలో...
కోరికల ఎండలు మండిన వేళ...
దిక్కుతోచని నా ఒంటరి పయనానికి
తోడు దొరికిన అభయం..

పాపాల బరువుతో అలసిన పాదాలు
ఆగిపోవాలని అనుకున్న క్షణం...
గుడి గంటల సవ్వడిలా,
అగరుబత్తుల సుగంధంలా...
నన్ను తాకిన నీ కరుణ..

ఏ జన్మ పుణ్యమో పందిరి వేసింది,
ఏ అదృశ్య శక్తియో గొడుగు పట్టింది...
నాదు అనేవారు లేని ఈ అరణ్యంలో
"నేనున్నాను" అనిపించే నీ నామస్మరణ..

అది కేవలం గాలి కాదు దేవా...
నా నుదుటి రాతను మార్చే
నీ పాదధూళి స్పర్శ...
నా ఆత్మకు లభించిన
శాశ్వతమైన చల్లదనం..

25/11/25
-kadem kiran