“ କଦମ୍ବ ମୂଳରେ ବିରହିଣୀ ରାଧା ଝୁରଇ କାହ୍ନୁର ସ୍ମୃତି, କେମିତି ବୁଝିବ ହଟିଆ କହ୍ନେଇଁ ରାଧାର ଶାଶ୍ଵତ ପ୍ରୀତି, ବାହୁନି ବିକଳେ ଅତି ଆଉ ଥରେ ଡାକ ହେ ମୋହନ ବଂଶୀ ତ୍ରିଭଙ୍ଗୀ ଠାଣୀରେ ଆସି। ”