“ ବର୍ଷାଭିଜା ଏଇ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଝର୍କା ଫାଙ୍କ ଦେଇ ପବନ, କାହିଁ ନୀରବତାକୁ ଆଙ୍କେ ? କିଛି ବର୍ଷା ଛିଟା, ସ୍ପର୍ଶ କରେ ଅବ୍ୟକ୍ତ ଅଭିମାନକୁ । ଓଃ...! କାହିଁକି ଯେ ତମେ ବେଶୀ ମନେପଡ଼.... ”