ସ୍ନାନ ବେଦୀରେ ଜଗନ୍ନାଥ

ନ ପାଇ କାଳିଆ ତୋର ଦରଶନ

ଝୁରି ଝୁରି ହେଉଥିଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧ ।

କରିତୋ ଦର୍ଶନ ସ୍ନାନ ମଣ୍ଡପରେ

କ୍ରୁତ କ୍ରୁତ ହେଲା ସତେ ମୋ ହୃଦ ।

ତୁଳସୀ ଚନ୍ଦନ ମହ ମହ ବାସେ

ଦୂରଦର୍ଶନେ ଦେଖିଲେ ତୋତେ ।

କି କିମିଆ ଜାଣୁ ତୁହିରେ କାଳିଆ

ତୋପରି ଦିଅଁ ନାହିଁ ଜଗତେ ।