ସ୍ନାନ ବେଦୀରେ ଜଗନ୍ନାଥ

ନ ପାଇ କାଳିଆ ତୋର ଦରଶନ

ଝୁରି ଝୁରି ହୋଇଥିଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧ ।

କରିତୋ ଦର୍ଶନ ସ୍ନାନ ମଣ୍ଡପରେ

କ୍ରୁତ କ୍ରୁତ ହେଲା ସତେ ମୋ ହୃଦ ।

କି କିମିଆ ଜାଣୁ ତୁହିରେ କାଳିଆ

ତୋ ପରି ଦିଅଁ ନାହିଁ ଜଗତେ ।