ପଲିଟିସିଆନର ଆତ୍ମକଥା

ମୁଁ ଜଣେ ନାରୀ ନେତେରି ,

ମୋ ନାଁ ଭାନୁମତୀ ପତରି

ମୋ ହାତ ମୁଠାରେ ଅଛନ୍ତି କେତେ ଯେ ମନ୍ତରୀ ,

ଯନ୍ତରୀ ଆଉ ତନ୍ତରୀ ....

ମୁଁ ଜଣେ ନାରୀ ନେତେରି ,

ମୋ ନାଁ ଭାନୁମତୀ ପତରି ......[1]

ନିରୀବାଚନରେ ମତେ ଯେ ଦବ ଭୋଟ ,

ମୁଁ ତାକୁ ଗଣିବି ନୋଟ ଉପରେ ନୋଟ ,

ମୋଟା ଲାଞ୍ଚ ନେଇ ବେକାରିଙ୍କୁ ଦିଏ ମୁଁ ଚାକିରୀ

ଲୋକଙ୍କୁ ବନାଇ ଭକୁଆ

ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଦିନରେ ଦେଖାଏ ଡିବିରୀ

ମୁଁ ଅଟେ ଆଗାମୀ କାଲିର ପ୍ରଧାନ ମନ୍ତୀରି

ମୁଁ ଜଣେ ନାରୀ ନେତେରି ,

ମୋ ନାଁ ଭାନୁମତୀ ପତରି ....... [2]

ମୋ ଅମଳେ ହୁଏ କୂଅ ଚୋରି ଆଉ ପୋଖରୀ ଯାଏ ତ ହଜି

ରାସ୍ତା ଘାଟରେ ଛକ ଗହଳିରେ କରେ ମୁଁ ଭାଷଣ ବାଜି

ମୋ ଘର ଆଗରେ ଦଣ୍ଡ ମାରନ୍ତି ଗଣ୍ଡା ଗଣ୍ଡା ମନ୍ତୀରି

ମୁଁ ଜଣେ ନାରୀ ନେତେରି ,

ମୋ ନାଁ ଭାନୁମତୀ ପତରି ....... [3]

ଯେବେ ମୁଁ ଖୋଲିବି ମୋ ଭାନୁମତୀ ପେଡି

ରାସ୍ତାରେ ଶାସକ ଓ ବିରୋଧୀ ହେଇଯିବେ ଗଡାଗଡି

ବାହାରିଯିବ ପଲିଟିକସ ଭିତରୁ ରାଜନୀତି

ଯେପରି ଦୁଧରୁ ଅଲଗା ହୁଏ ପାଣି ଆଉ ମାଛରୁ ଛାଡେ କାତି

ଏହା ଅଟେ ଗହନ କଥା ଭିତିରି

ମୁଁ ଜଣେ ନାରୀ ନେତେରି ,

ମୋ ନାଁ ଭାନୁମତୀ ପତରି ..... [4]