ହେ ଚିତ୍ରକର

ତୁମେ ପରା ଚିତ୍ରକର

ତୁମ ତୁଳିରେ ରଙ୍ଗ ଦିଅ,

ଆଙ୍କି ଦିଅ କାନଭାସ ଉପରେ

ସବୁ ରଙ୍ଗର ମିଶ୍ରଣର ସୁଅ ।

ନଦୀ, ନାଳ ସବୁ ଭରିଯାଉ ପାଣିରେ

ବନ, ଜଙ୍ଗଲ ସବୁ ପୁରି ଉଠୁ ସବୁଜିମାରେ ।

କାଶତଣ୍ଡୀ ଫୁଟି ଉଠୁ କେଦାରେ କେଦାରେ,

ଧାନ କେରା ସାଇଁ ସାଇଁ କରୁ ପବନରେ ।

ତାରି ସୁଗନ୍ଧରେ ମନ ଉଲ୍ଲସିତ ହେଉ,

ନାଚି ନାଚି ଗୀତ ଗାଇ, ସମୟ ବିତି ଯାଉ ।

କଉଠିବି ନଥାଉ ମାଓବାଦୀର ଚିତ୍ର, ଆହା,

ନ କାନ୍ଦୁ ସୀମନ୍ତିନୀ ନାରୀ ଆଉ ଅସହାୟ ଶିଶୁ

ମା, ର ଆଖି କୋରଡରୁ ଲୋତକ ବହି ମାଟିରେ ନ ମିଶୁ ।

ଶୁଖିଲା ଛେପକୁ ଢୋକି ଜନ୍ମଦାତା ନ ଗଣନ୍ତୁ ଦିନ

ହେ ଚିତ୍ରକର ତୁମେ ନ ଆଙ୍କ ଏମିତି ଚିତ୍ର ପୁଣ ।