ଅଜାଙ୍କ ସ୍ମୃତିରେ

ମତ୍ତ ହସ୍ତୀ ସମ ଚାଲି

ଉଦାତ୍ତ ହୃଦୟ ଥିଲେ

ବଡ ପାରାଵାର

ଇଚ୍ଛାଚାରୀ ଥିଲେ ସିଏ

ମନ ଆକାଶର

ଅଧୀନ ସେ ନଥିଲେ କାହାର ||1||

ଭାବନାର ରାଜ୍ୟେ

ସ୍ୱାଧୀନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ

କବିସୂର୍ଯ୍ୟ, ସଚ୍ଚି ରାଉତରା ଆଉ

କବି କୁଳ ଚନ୍ଦ୍ରଙ୍କର

ବିମୁଗ୍ଧ ଗାୟକ ||2||

ସାହିତ୍ୟ ପୂଜାରୀ ଥିଲେ

ମହାଭ୍ୟାସ ଯୋଗୀ

ଗୀତା ଶ୍ଳୋକ ଶୁଣାନ୍ତି ସେ

ପାହାନ୍ତି ପହରୁ

ହୋଇ ଶଯ୍ୟା ତ୍ୟାଗୀ ||3||

ପ୍ରବୀଣ ବକ୍ତା ସେ ଆଉ

ପ୍ରଗଳ୍ଭତା ତାଙ୍କ ମାପକାଠି

ଉନ୍ନତ ବିଚାର ବଳେ

ଶତ୍ରୁ ଆଉ ମିତ୍ରଙ୍କୁ ସେ

କରନ୍ତି ଏକାଠି ||4||

ଏବେବି ଝଙ୍କୃତ ହୁଏ

ସୁଲଳିତ ସଂଗୀତ ମୂର୍ଚ୍ଛନା

ଉପ ଇନ୍ଦ୍ର ଭଞ୍ଜଙ୍କର

ସୁଶବ୍ଦ|ୟିତ

ଗୀତର ବର୍ଣ୍ଣନା ||5||

ଏବେବି ଜୀବିତ ଅଜା

ଆମ ହୃଦୟରେ

ନେପଥ୍ୟରୁ ଭାସି ଆସେ

ପ୍ରତିଧ୍ୱନି ହୁଏ ଖାଲି

'ଆଜ ଦେଖିଲି ରେ ' ||6||

ଭାଷାର ସମ୍ରାଟ ଥିଲେ

ତୋଷୁ ଥିଲେ ଜନ ମନ

ମଧୁର କଥାରେ

ଖଳ ଆଉ ଅସାଧୁ ବି

ଛତ୍ରଭଙ୍ଗ ଦେଉଥିଲେ

ଅଭାଷାର ଆଶ୍ରାବ୍ୟ ଗାଳିରେ ||7||

ମୁହଁ ପୋତି ହସୁଥିଲୁ

ଆମେ ଯେତେ ନାତି ଓ ନାତୁଣୀ

ବିଶ୍ଵରୂପ ଅଜାଙ୍କର

ଶାଣିତ ସେ ବାଣୀ

ଛାତି ତାଙ୍କ ଦେଉଥିଲା ହାଣି ||8||

ଲୀନ ସିଏ ବିସ୍ମୃତିର

ଅତଳ ଗର୍ଭରେ

ଜୀବିତ ସେ ଚିର ଦିନ ପାଇଁ

ସ୍ମୃତି ହୋଇ ଦୃଶ୍ୟ ହୋନ୍ତି

ମନ ଆଇନ|ରେ ||9||

ଜୀବନକୁ ଜୀଉଁ ଥିଲେ ଗଭୀର ଭାବରେ

ଯେପରିକି ପ୍ରତିଦିନ

ଥିଲା ଶେଷ ଦିନ

ହସ ଖୁସି ମଧ୍ୟେ ସିଏ

ଦେଇଥିଲେ ଜୀବନ ଦର୍ଶନ||10||

ଦରମାକୁ ବାଣ୍ଟୁଥିଲେ

ଗରିବ ଦୁଃଖିରେ

ପଚାରିଲେ କହୁଥିଲେ

ଦବା ଲୋକ ବସିଅଛି

ବଡ ଦେଉଳରେ ||11||

ଆଦର୍ଶ ତୁମରି କଥା

ଅଜା ତୁମେ ଚିର ବନ୍ଦନୀୟ

ଭୁଲି ନାହୁଁ ନ ଭୁଲିବୁ

ତୁମେ ଆମ ମୂଳଦୁଆ

ମୂଳ ପରିଚୟ ||12||