“ గాయాన్ని ఇచ్చిన చెయ్యికి దాని స్పర్శ కూడా గుర్తుండకపోవచ్చు, కానీ ఆ గాయానికి ఆశ్రయమిచ్చిన గుండెకు... ప్రతి రాత్రి ఆ గాయం అంచున కూర్చుని, జ్ఞాపకాల వెచ్చదనాన్ని వెతుక్కునే అలవాటు ఉంటుంది. ఈ తీరని బాధ, ఆ అనుబంధంలో నువ్వు చూపించిన ఈ గాయం ఒక నిశ్శబ్ద సాక్షి... ”